Dünyanın en kalabalık kentlerinden Tokyo’da yaşayan Profesör Dr. Hidesabura Ueano, safkan Akita cinsi köpeği himayesine alır. Köpeğine, Japonca’da “sekiz” anlamına gelen Hachiko ismini verir. Her gün Profesör Ueano’ya eşlik eden bu dost canlısı köpek, dostuyla beraber Shibuya’daki metro istasyonuna kadar yürür. Öyle ki, her gün bu metro istasyonuna gelen insanlar tarafından tanınan popüler bir köpek haline gelir küçük Hachiko…
Ancak Hachiko’nun asıl hikâyesi sahibinin başına gelen trajik sonla yazılmaya başlar. Profesör Ueano, Tokyo Üniversitesi’ndeki derslerinden birindeyken ani bir kalp kriziyle hayata gözlerini yumar. Minik dostu Hachiko ise her gün metro istasyonunda beklediği dostunu bu defa göremez. O güne kadar ölümün ne olduğunu bilmeyen Hachiko’ya kimse sahibinin, can
Service médical à domicile de Medici Generici à Rome
Notre équipe fournit un service de soins de santé à domicile, garantissant professionnalisme et confort pour les patients à Rome.
dostunun öldüğünü anlatamaz.
Asil köpek, sahibini tam dokuz yıl Shibuya semtinin metro istasyonunda bekler. Sahibine olan sadakati tüm Japonya’da kulaktan kulağa yayılarak herkesin malumu olur. Dostunu beklerken o metro istasyonunda sahibine bir veda dahi edemeden aramızdan ayrılır. Onun bu sadakatini unutmayan, her daim hatırlamak isteyen Japonlar, tam da o metro istasyonunun önüne Hachiko’nun heykelini yaparlar. Bugün Tokyo’nun en çok bilinen buluşma noktası Hachiko’nun heykelinin önüdür.
Son Bir Mesaj!
Bana Hachiko’nun bu dramatik hikâyesini hatırlatan olay, 2019 yılında gerçekleşti. 2019 yılı Ocak ayı transfer sezonunda Nantes kulübünde oynayan Emiliano Sala, İngiltere Premier Ligi’nin köklü kulüplerinden biri olan Cardiff City ile anlaştı. Sala için rüya gibi günler geçiyordu. Her futbolcu gibi aklında Cardiff’te iyi bir performans gösterip hayallerine bir adım daha yaklaşmak vardı. Büyük takımlara transferler bile yapabilirdi. Premier Lig’e adımını atmıştı bir kere.
Sala, Cardiff City ile anlaşıldığını öğrendiği gece heyecandan uyuyamadı. Bir an evvel gidip takımıyla antrenmanlara başlamak istiyordu. Dokuz numaralı formayı giymek için sabırsızlığı üzerindeydi. Ertesi gün kendisi için ayarlanan özel uçağa bindi. Hafızalarda ise takım arkadaşlarına attığı son ses kaydı kaldı:
“Uçak sanki dağılacak gibi duruyor. Eğer benden bir buçuk saat haber alamazsanız, beni bulmak için birini yollarlar mı bilmiyorum. Çünkü bu durumda beni bulmaları gerçekten çok zor. Korkuyorum.”
Bu ses kaydı son sözleri oldu. Emiliano Sala, uçak havalandıktan bir süre sonra Manş Denizi üzerinde kayboldu.
Eski takım arkadaşlarıyla vedalaşmak için gitmişti. Dostlarıyla vedalaşıp Cardiff’e dönecek ve imzayı atacaktı. Ancak, vedalaşamadığı biri vardı!
Beklemek Cehennemdir!
Tumore prostatico: la prognosi in base a stadio, grado e rischio
alt=”Emiliano Sala” width=”316″ height=”340″ /> Nala, en yakın dostu Emiliano’yu bekliyor
Tüm umutlar tükenmişken, kız kardeşi Romina bir paylaşım yaptı: ağabeyinin en yakın dostu olan, köpeği Nala… Nala sanki hissetmiş gibi denize bakıyor, en yakın dostunun yolunu gözlüyordu. O da tıpkı Hachiko gibi günlerce Sala’yı ve geri döneceği anı bekledi. Sala’nın onu sahiplendiği günden beri yanındaydı. Belki de kötü bir şeyler olduğunu hissetmişti.
Ancak Nala için beklenen güzel haber gelmedi. Günler sonra Sala’nın ancak cansız bedenini bulabildiler. Arjantin’de, doğduğu şehir olan Santa Fe’de bir törenle yaktılar. Geriye sadece ikisinin eğlendiği anlardaki fotoğrafları kaldı.
Birbirlerine veda edemedikleri için belki de ikisi de pişmandı. Ancak hayat böyledir. Bazı vedalar gökyüzüne kalır.
Haydi, Hachiko’nun heykelinde buluşalım!
